Pieluszkowe zapalenie skóry występują bardzo często, ale istnieje kilka wskazówek, które pozwolą Ci uchronić dziecko przed odparzeniami: Pamiętaj, aby zmienić pieluszkę zaraz po tym, jak stanie się mokra lub brudna. Dokładnie czyść okolice pupy dziecka po każdym wypróżnieniu i pozwól im wyschnąć. Uważaj, aby nie trzeć

Skóra niemowląt i małych dzieci znacznie się różni budową od skóry dorosłego człowieka. Wpływ wielu czynników na niedojrzałą skórę niemowlęcia przyczynia się do zmiany pH skóry i sprzyja działaniu czynników drażniących. Często zmianom skórnym towarzyszy świąd, który dodatkowo zwiększa ryzyko wtórnego nadkażenia skóry poprzez wydrapania i przeczosy. Prawidłowa pielęgnacja podrażnionej skóry jest niezbędnym elementem postępowania terapeutycznego i profilaktycznego. W sytuacjach gdy nie jest wystarczająca, konieczne jest dołączenie miejscowych preparatów zawierających glikokortykosteroidy, antybiotyki i substancje przeciwgrzybicze. Skóra pełni wiele różnorodnych zadań, z których najważniejsze to zarówno fizyczna, jak i chemiczna bariera przed zewnętrznymi czynnikami środowiska, a także funkcja odpornościowa, w której pośredniczy szereg komórek ( keratynocyty, komórki dendrytyczne, limfocyty i mastocyty). Wszystkie te elementy układu współpracują ze sobą w koordynowaniu odpowiedzi odpornościowej. Bariera skórno-naskórkowa u dziecka Skóra dzieci różni się pod wieloma względami od skóry osób dorosłych. Znajduje się w stadium dojrzewania i dynamicznych zmian, a co za tym idzie, niektóre pełnione przez nią funkcje nie są w pełni dojrzałe. Skóra dziecka charakteryzuje się cieńszą warstwą rogową niż skóra dorosłego, a tworzenie się innych warstw naskórka jest niepełne. Dopiero w wieku dojrzewania nabywa ona prawidłowej grubości i wykształca się bariera typowa dla skóry osób dorosłych. Różnice występują również w odniesieniu do wzmożonej przepuszczalności warstwy rogowej, ograniczonej aktywności gruczołów łojowych i potowych. W związku z tym absorpcja substancji mających kontakt ze skórą jest największa w okresie noworodkowym i niemowlęcym. Ponadto pH skóry zbliżone jest do obojętnego, co zdecydowanie zwiększa ryzyko nadkażeń. Wraz z rozwojem skóry, pH ulega stopniowemu obniżeniu, osiągając kwaśny odczyn (5,0–5,5), co zapobiega rozwojowi mikroorganizmów na powierzchni skóry. Kontaktowe zapalenie skóry jest procesem zapalnym obejmującym warstwy powierzchowne skóry, który jest indukowany przez ekspozycję na czynniki chemiczne, fizyczne i biologiczne uszkadzające skórę w wyniku reakcji alergicznej oraz bezpośrednio w wyniku podrażnienia. Podrażnienie skóry u dziecka Wyprysk (inaczej egzema) to schorzenie zaliczane do kręgu nieinfekcyjnych chorób zapalnych dotyczących naskórka oraz górnej części skóry właściwej. Pomimo często różnorodnego mechanizmu powstawania zmian skórnych, obraz kliniczny jest typowy i cechuje się występowaniem charakterystycznych wykwitów rumieniowych z obecnością grudek wysiękowych, pęcherzyków oraz nadżerek, a w przypadkach przewlekłych także pogrubienia naskórka z obecnością łuski. Zmianom często towarzyszy świąd oraz pieczenie skóry. W kontaktowym zapaleniu skóry z podrażnienia stan zapalny w miejscu ekspozycji rozwija się w wyniku bezpośredniego działania substancji uszkadzających skórę, nie wymagając przy tym wstępnego uczulenia. Dochodzi wówczas do zniszczenia prawidłowo funkcjonującej bariery ochronnej naskórka, którą stanowią lipidy komórkowe oraz kwaśne pH. Zmiany wypryskowe można wywołać u każdej eksponowanej na daną substancję osoby, a ich nasilenie jest zależne od czasu działania i stężenia czynnika toksycznego. Dodatkowo obecność trwającego zapalenia skóry (np. atopowego zapalenia skóry), urazy fizyczne mogą ułatwić ich występowanie. U dzieci wyprysk z podrażnienia jest najczęściej występującą postacią kontaktowego zapalenia skóry, spowodowaną kontaktem skóry ze śliną, moczem i/lub kałem, a także czynnikami chemicznymi (produktami higieny osobistej, środkami czystości, pieluchami oraz preparatami do dezynfekcji). Charakterystyczną formą kontaktowego zapalenia skóry z podrażnienia jest pieluszkowe zapalenie skóry (PZS), czyli jedno z najczęstszych schorzeń wieku niemowlęcego i wczesnodziecięcego. Objawia się jako stan zapalny skóry zlokalizowany w miejscu przylegania pieluszki, najczęściej przyjmując postać zmian rumieniowych. W cięższych przypadkach dołączają się: obrzęk, pęcherzyki, krosty i nadżerki. Wraz z poprawą stanu miejscowego, w obrębie wcześniej istniejących zmian może wystąpić złuszczanie naskórka, przebarwienia pozapalne i lichenifikacja. Zmiany skórne najczęściej pojawiają się w pierwszych miesiącach życia dziecka i mogą utrzymywać się przez cały okres noszenia pieluszki. Głównym czynnikiem predysponującym do wystąpienia zmian jest długi kontakt skóry z wilgotnym środowiskiem. Etiopatogeneza schorzenia jest wieloczynnikowa. Uważa się, że rozwój stanu zapalnego zależy od powtarzającego się działania czynników drażniących, tj. moczu, kału i zawartych w nich enzymów (chymotrypsyna, elastaza, lipaza), detergentów, preparatów kosmetycznych, wzrostu pH, diety (wpływ na skład kału), biegunki, antybiotykoterapii, ogólnego stanu zdrowia, częstości oddawania moczu (noworodki), czy też prostych czynników mechanicznych. Prowadzą one do maceracji naskórka i w efekcie do istotnego zaburzenia struktury oraz czynności ochronnej skóry jako naturalnej bariery. W konsekwencji powstałych uszkodzeń niejednokrotnie dochodzi do nadkażenia Candida albicans. Nie można także wykluczyć komponenty alergicznej – substancje zawarte w pieluszkach stanowią alergeny mające swój udział w rozwoju klinicznym zmian skórnych. Zajęte obszary to głównie narządy płciowe i pośladki, ale także okolica brzucha i kończyny dolne z charakterystycznym zaoszczędzaniem fałdów skórnych. Podstawą profilaktyki jest zachowanie zasad właściwej higieny okolicy pieluszkowej, tj. mycie skóry łagodnymi preparatami, delikatne oczyszczanie i dokładne jej osuszanie. Ważny jest odpowiedni dobór pieluch (unikanie materiałów sztucznych) oraz częstotliwość ich zmieniania. Prawdopodobieństwo wystąpienia zmian zmniejsza się wraz z większą częstością zmiany pieluszki, która powinna następować co 2–4 godziny. Warto poszukać pieluszki o odmiennym składzie, a także zaleca się pozostawianie dziecka bez pieluszki, co zdecydowanie przyspiesza ustępowanie objawów. Innymi postaciami wyprysku z podrażnienia obserwowanymi w pierwszych latach życia są: zapalenie skóry wokół odbytu wynikające z podrażnienia skóry spowodowanego wypróżnieniem, zmiany powstałe w wyniku mechanicznego tarcia delikatnej skóry przez odzież (szczególnie u dzieci z atopią), okołoustne zapalenie skóry, które oprócz tego, że występuje jednocześnie z atopowym zapaleniem skóry, może być wywołane przez zwykłe obgryzanie warg lub podczas ząbkowania w wyniku nadmiernego wytwarzania śliny. Z uwagi na niedojrzałość czynnościową skóry, noworodki i niemowlęta są predysponowane do wystąpienia tzw. odparzeń. Najczęściej wywołane są one na skutek przegrzania, źle dobranej i stosowanej pielęgnacji. Przyczyniać się do tego może również nieprawidłowy, wielowarstwowy ubiór, syntetyczne tkaniny i brak higieny. Często w leczeniu wystarcza zmiana preparatów do mycia i nawilżania skóry, a także wybór naturalnych, przewiewnych tkanin, odpowiednio dobranych do warunków atmosferycznych i środowiska dziecka. Postępowanie u dziecka z podrażnioną skórą Niezależnie od przyczyny, która leży u podłoża podrażnienia, istotnymi elementami profilaktyki jest unikanie alergenów oraz czynników drażniących. Aby możliwa była ich identyfikacja, potrzebna jest ścisła współpraca lekarza z opiekunami dzieci. Podstawą profilaktyki i pielęgnacji jest unikanie alergenów oraz codzienna, prawidłowa pielęgnacja i higiena, które łagodzą świąd, stan zapalny, gdy są właściwie dobrane do skóry. Są to metody zapobiegające nawrotom choroby oraz w sposób znaczący zmniejszające epizody zaostrzeń wyprysku, co za tym idzie: potrzebę stosowania miejscowych preparatów glikokortykosteroidowych. Odpowiednie preparaty myjące, osuszanie skóry i stosowanie preparatów ochronnych lub barierowych jest skuteczne, szczególnie w miejscach przewlekle drażnionych. Substancjami zawartymi w kremach ochronnych są: tlenek cynku, wazelina, lanolina, alantoina oraz dekspantenol. Związki cynku lub miedzi charakteryzuje działanie antybakteryjne. Dodatkowo związki te mają zdolność absorbowania wilgoci, przez co eliminują częsty czynnik uniemożliwiający prawidłowe gojenie i regenerację skóry. Najkorzystniejsze jest utrzymywanie temperatury powietrza na poziomie pozwalającym uniknąć przegrzania i pocenia, które mogą wywoływać i nasilać bezpośrednio zmiany skórne, ale często też podrażniają skórę i nasilają świąd. Nie bez znaczenia są też nawilżacze powietrza utrzymujące odpowiednią wilgotność i przeciwdziałające jego wysuszaniu. Bardzo istotny jest miękki, przewiewny ubiór wykonany z odpowiednich tkanin, najlepiej bawełnianych. Do prania należy używać łagodnych detergentów, a unikać płynów wybielających i zmiękczających tkaniny. Edukacja pacjentów, w tym rodziców dzieci, jest bardzo istotnym elementem, gdyż to oni uczestniczą w codziennej terapii, która powinna być połączona ze stałymi wizytami lekarskimi. Pozwala to na wypracowanie wspólnego planu działania oraz monitorowanie przebiegu choroby, a także poprawienie skuteczności leczenia. Odpowiednia profilaktyka i pielęgnacja skóry mają za zadanie zminimalizować potrzebę stosowania leków przeciwzapalnych, które są podstawą leczenia w okresach zaostrzeń. Dostępnych jest wiele miejscowych preparatów GKS, w różnych formach, pozwalających na indywidualne dopasowanie do każdego pacjenta. Także miejscowe preparaty zawierające inhibitory kalcyneuryny znajdują zastosowanie w leczeniu, jednak istotne są tutaj ograniczenia wiekowe. W momencie gdy dochodzi do nadkażenia zmian, konieczne jest włączenie do terapii odpowiednio miejscowych lub ogólnych preparatów przeciwgrzybicznych oraz przeciwbakteryjnych. Podsumowanie Metody pielęgnacyjne powinny uwzględniać zarówno różnice anatomiczne, jak i fizjologiczne skóry dziecka. Skóra zmieniona chorobowo wymaga szczególnego traktowania oraz starannie dobranych preparatów do codziennej pielęgnacji. Zmniejsza to ryzyko zaostrzenia istniejących podrażnień i ich nawrotów w przyszłości, poprawia barierę skórno-naskórkową, minimalizuje epizody nadkażeń drobnoustrojami, a przede wszystkim łagodzi świąd, co przekłada się na poprawę jakości życia dzieci i ich opiekunów. Piśmiennictwo: Przybilla B., Rueff F.. Reakcje nietolerancji. Kontaktowe zapalenie skóry. [w:] Braun- Falco. Dermatologia, C. Burgdorf, G. Plewig, H. H. Wollf, M. Landthaler (red.). Wyd. Czelej, Lublin 2017: 392. Jenerowicz D., Polańska A. Alergiczny wyprysk kontaktowy u dzieci. Medycyna Praktyczna Pediatria 2012. Contact dermatitis in pediatrics; Janice L. Pelletier, Caroline Perez, Sharon E. Jacob; Pediatric Annals, 2016; 45 (8): e287–292. Czarnobylska E., Obtulowicz K., Lis G., Obtulowicz A., Dyga W., Śpiewak R. The frequency of contact allergy among Polish children and teenagers with dermatitis. Allergy 2008; 63 (Suppl 88): 321. Czarnobylska E., Obtulowicz A., Dyga W., Śpiewak R., Obtulowicz K. Contact allergy among school children in epidemiological studies studies in Krakow. Anergia Astma immunology 2008; 13 (Suppl 2): 89. 6. American Academy of Allergy, Asthma and Immunology; American College of Allergy, Asthma and Immunology. Contact dermatitis: a practice parameter. Ann Allergy Asthma Immunol. 2006;97(3 Suppl 2):S1–38. Czarnecka-Operacz M., Sadowska-Przytocka A. Klasyczne zmiany skórne u noworodków jako trudny problem w codziennej praktyce klinicznej, Katedra i Klinika Dermatologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, Pracownia Chorób Alergicznych Skóry, Uniwersytet Medyczny w Poznaniu. Carder Hypersensitivity reactions in neonates and infants. Dermatol Ther. 2005;18:160–75. Przybilla B., Rueff F. Reakcje nietolerancji. Kontaktowe zapalenie skóry. [w:] Braun-Falco. Dermatologia, C. Burgdorf, G. Plewig, H. H. Wollf, M. Landthaler (red.). Wyd. Czelej, Lublin 2017: 393–402. Schena D, Fantuzzi F, Girolomoni G. Contact allergy in chronic eczematous lip dermatitis. Eur J Dermatol. 2008;18:688–92. Przystupa K. Wyprysk kontaktowy. Magazyn Medyczny 1995; 6, 4: 41–2, 78. Shin Diagnosis and management of diaper dermatitis. Pediatr. Clin. North Am., 2014; 61 (2): 367–382. Adalat S., Wall D., Goodyear H. Diaper dermatitis frequency and contributory factors in hospital attending children. Pediatr. Dermatol. 2007; 24: 483–488. Rusin-Tupikowska A., Zalewska M., Baran E. Pieluszkowe zapalenie skóry – miejsce drożdżaków wśród czynników etiopatogenetycznych. Mikologia Lekarska 2010; 17: 53–56. Nield Kamat D. Prevention, diagnosis, and management of diaper dermatitis. Clin. Pediatr. (Phila.) 2007; 46: 480–486. Wolf R., Wolf D., Tüzün B., Tüzün Y. Diaper dermatitis. Clin. Dermatol. 2000; 18: 657–660. Schena D., Fantuzzi F., Girolomoni G. Contact allergy in chronic eczematous lip dermatitis. Eur J Dermatol. 2008;18:688–92. Przybilla B., Rueff F. Reakcje nietolerancji. Kontaktowe zapalenie skóry. [w:] Braun- Falco. Dermatologia, C. Burgdorf, G. Plewig, H. H. Wollf, M. Landthaler (red.). Wyd. Czelej, Lublin 2017: 402–412. Jenerowicz D., Polańska A. Alergiczny wyprysk kontaktowy u dzieci. Medycyna Praktyczna Pediatria 2012. Paolo Pigatto, Alberto Martelli Chiara Marsili, Alessandro Fiocchi. Contact dermatitis in children. Ital J Pediatr. 2010; 36: 2. Wakelin Smith H., White Rycroft McFadden A retrospective analysis of contact allergy to lanolin. Br J Dermatol. 2001;145:28–31. Henderson Highet Shamy The frequency of lanolin contact allergy. Contact Dermatitis. 1995;32:52. Morris Rycroft White Wakelin McFadden Comparative frequency of patch test reactions to topical antibiotics. Br J Dermatol. 2002;146:1047–51. doi: Goh Contact sensitivity to topical medicaments. Int J Dermatol. 1989;28:25–8. Breithaupt A., Jacob Thimerosal and the relevance of patch-test reactions in children. Dermatitis. 2008;19:275–7. Stern Bagdon Hazen Marzulli Risk assessment of the allergic dermatitis potential of environmental exposure to hexavalent chromium. J Toxicol Environ Health. 1993;40:613–41. Lisi P., Brunelli L., Stingeni L. Co-sensitivity between cobalt and other transition metals. Contact Dermatitis. 2003;48:172–3. doi: Leenen Kuijpers-Jagtman Jagtman Katsaros C. Nickel allergy and orthodontics. Ned Tijdschr Tandheelkd. 2009;116:171–8.
Mi zapalenie wyłazi co jakiś czas. Raz jest lepiej raz gorzej. Bardzo pomógł doraźnie krem A-Derma Dermalibour- miejscowo 2-3 razy cienka warstwa oraz 2 razy w tygodniu maseczka kaolinowa z

Pieluszkowe zapalenie skóry to bardzo powszechna dolegliwość wśród niemowląt do pierwszego roku życia. Jako rodzic powinieneś wiedzieć, jak zapobiegać podrażnieniu delikatnej skóry swojego skóra niemowlęcia jest niemal dwukrotnie cieńsza od skóry osoby dorosłej, pieluszkowe zapalenie skóry może przydarzyć się każdemu maluchowi, i to nawet na temat tego, jak pielęgnować skórę niemowlęcia w okresie pieluszkowania, pomoże Ci uniknąć podrażnień, odparzeń, a nawet infekcji grzybiczych i bakteryjnych. Bardzo często jako świeżo upieczeni rodzice nie mamy nawet pojęcia o czymś takim jak pieluszkowe zapalenie skóry!Dowiedz się, jak pielęgnować delikatną skórę dziecka oraz w jaki sposób zapobiegać wysypkom, otarciom i bolesnym podrażnieniom!Pieluszkowe zapalenie skóry – co to takiego?Pieluszkowe zapalenie skóry to stan zapalny, który rozwija się na skórze pod pieluszką. Krótko mówiąc, obejmuje ono obszar dolnej części brzucha, genitaliów, pośladków i ud niemowlęcia. Są one bowiem bezpośrednio narażone na stały kontakt, a nierzadko i tarcie, z ta objawia się plamami rumieniowymi, pęcherzykami, grudkami, wypryskami, a także złuszczającym się przyczyny pieluszkowego zapalenia skóryRozpoznanie odparzenia pieluszkowego odbywa się na podstawie objawów. Ponieważ stan zapalny skóry jest widoczny gołym okiem, bez problemu rozpoznają go i sami wiele czynników sprzyjających występowaniu pieluszkowego zapalenia skóry. Spośród nich należy wymienić trzy grupy czynników: mechaniczne, alergiczne i infekcyjne. Najpopularniejsze z nich to: Wrażliwość skóry dziecka na bezpośredni kontakt z pieluszką. Długotrwały kontakt skóry malucha z moczem i kałem. Zmienione pH moczu i kału. Nadmiar wilgoci, spowodowany rzadkim zmienianiem pieluch. Alergiczny wyprysk pieluszkowy, czyli reakcja uczuleniowa wywołana kontaktem skóry z alergenami znajdującymi się w pieluszce. Upały. Infekcja grzybicza lub bakteryjna skóry. Brak zachowania podstawowych zasad higieny, rzadkie mycie pupy dziecka i jej nieprawidłowe osuszanie. Pieluszkowe zapalenie skóry – jak go uniknąć?Reaguj już od najdrobniejszych zmian! Jeśli zauważyłeś u niemowlęcia zaczerwienienie skóry w obrębie narządów płciowych i pośladków, nie czekaj i od razu podejmij odpowiednie to zrobić, wdrażając w życie kilka sprawdzonych, domowych sposobów zapobiegania wysypce pieluszkowej. Co więcej, stosując je na co dzień, będziesz mógł uniknąć bolesnych zmian skórnych na pupie dziecka. Oto kilka wskazówek!1. Myj pupę dziecka po każdej zmianie pieluchyOdpowiednia pielęgnacja skóry znajdującej się większość dnia i nocy pod pieluszką to absolutna podstawa troski o niemowlę. Należy myć pupę malucha po każdej zmianie pieluszki. Specjaliści zalecają, aby przemywać delikatną skórę dziecka wodą bez mydła. Ewentualnie można stosować specjalne kosmetyki dla niemowląt o neutralnym dla skóry pH. Równie istotne jak samo mycie jest także osuszanie skóry na pupie i pośladkach. Należy to robić delikatnie i nie wcierać w nią szorstkich włókien ręcznika. Znacznie praktyczniejsza okaże się miękka szmatka lub tetrowa pielucha. Na koniec, przed założeniem czystej pieluszki, pozwól maluchowi poleżeć chwilę na golasa, aby nieco przewietrzyć skórę. Staraj się nie używać zbyt często do pielęgnacji pupy dziecka wilgotnych chusteczek, które zawierają alkohol lub substancje zapachowe. 2. Często zmieniaj pieluszkęPieluchę należy zmieniać możliwie jak najczęściej. Zdaniem specjalistów należy to robić przynajmniej co trzy godziny, chyba że nasz nos wyczuje, iż należy zrobić to kolei w nocy powinniśmy przewijać maleństwo co około 5 godzin. Warto wiedzieć też, że należy zmienić dziecku ubranko za każdym razem, kiedy zrobi kupkę. Zakładaj świeżą pieluszkę delikatnie, upewniając się że nie uciska ona delikatnej skóry niemowlęcia. Wybór odpowiednich pieluszek ma w tu duże znaczenie. Staraj się wybierać te nowoczesne o niskim działaniu drażniącym. W przeciwnym razie może dojść do podrażnienia i odparzenia, a w konsekwencji może pojawić się pieluszkowe zapalenie skóry. 3. Stosuj odpowiedni krem ochronnyIstotne znaczenie w pielęgnacji okolicy pieluszkowej ma również aplikacja odpowiednich niemowlęcych kosmetyków. Chodzi tu głownie o tłuste kremy, które należy nakładać na okolice krocza i pupy dziecka po każdej zmianie kremy zawierają w swym składzie substancje o działaniu nawilżającym, przeciwzapalnym i ściągającym. Zwykle bazują one na wodzie i tlenku cynku. Tworzą one wodoodporną warstwę na naskórku, która chroni go przed nadmiarem wilgoci, bakteriami i mechanicznym tarciem o stosować tłusty krem dla niemowląt po dokładnym umyciu i osuszeniu pupy maleństwa. Zabieg ten pozwoli Ci uniknąć podrażnień i odparzeń. Odpowiednie preparaty kosmetyczne znajdziesz w aptece albo nawet w wielu supermarketach. Równie dobrze możesz przygotować taki krem samodzielnie!4. Weź produkty żywnościowe pod lupęNiezwykle istotną kwestią jest notowanie wszystkich nowych produktów żywnościowych w diecie maleństwa, aby w razie czego móc ustalić źródło reakcji z nich mogą bowiem prowadzić do zaburzeń pH stolca, a co za tym idzie, wywołać pieluszkowe zapalenie skóry. W takim wypadku należy niezwłocznie odstawić produkt, który doprowadził do podrażnienia naskórka, gdyż problem może się się jednak, że nie tylko dieta niemowlęcia ma znaczenie w kwestii alergii, ale także jadłospis karmiącej matki. Również ona powinna zwracać uwagę na to, co je oraz na zażywane leki. Wiele produktów może bowiem skutkować reakcjami alergicznymi u razie jakichkolwiek wątpliwości, skonsultuj się w tej sprawie z co jeszcze warto zwrócić uwagę?W trosce o zdrowie skóry niemowlęcia i niedopuszczenia do powstania pieluszkowego zapalenia skóry powinniśmy przestrzegać podstawowych zasad zalecenia pomogą Ci uniknąć podrażnień i uszkodzeń skóry. W przeciwnym razie mogą przekształcić się w rozmaite infekcje, powodując ból i złe samopoczucie maleństwa. Szczególnie narażone na tę przypadłość są niemowlęta do 12 miesiąca pieluszkowe zapalenie skóry zdarza się bardzo często, nie zawsze jest ono wynikiem zaniedbania higieny maluszka przez rodziców. Czasem po prostu trudno uniknąć podrażnienia, więc warto wiedzieć, jak w takim przypadku z troską będziesz się opiekował niemowlęciem, bez wątpienia nie będzie konieczności konsultacji z pediatrą, gdyż wysypka przejdzie samoistnie po kilku dniach. Pamiętaj, że zawsze lepiej zapobiegać niż leczyć!To może Cię zainteresować ...

dopiero pojawiałysię na światowym rynku, PZS noto‑ wano u około 7% dzieci. W latach 80., wraz ze wzro‑ stem stosowania pieluch jednorazowych narynku, od ‑ setek dzieci, u których pieluszkowe zapalenie skóry odnotowano przynajmniej raz na 2 miesiące, wynosił już 63%(9). Najskuteczniejszą formą profilaktyki pieluszkowego Pieluszkowe zapalenie skóry jest bardzo częstą chorobą skóry dotyczącą niemowląt i małych dzieci. Delikatna skóra dziecka narażona na ciągły kontakt z wilgocią w pieluszce, czynnikami drażniącymi zawartymi w moczu oraz kale, a także źle pielęgnowana nieodpowiednimi kosmetykami reaguje wystąpieniem stanów zapalnych. spis treści 1. Pieluszkowe zapalenie skóry - objawy 2. Pieluszkowe zapalenie skóry - postępowanie 3. Pieluszkowe zapalenie skóry - leczenie 1. Pieluszkowe zapalenie skóry - objawy Pierwsze objawy pojawiają się zwykle w okolicach pośladków oraz narządów płciowych, a następnie mogą rozszerzać się na uda, pachwiny i dół brzuszka. Początkowo są to bolesne zmiany rumieniowe z niewielkim złuszczaniem się naskórka. Jeśli wrażliwa skóra dziecka nie będzie prawidłowo pielęgnowana, to może przejść w cięższą postać schorzenia, tzw. nadżerkową. Pojawiają się wtedy na podłożu zmian zapalnych liczne krostki, które z czasem przekształcają się w nadżerki. Stanowią one dobre podłoże do rozwoju bakterii, w wyniku czego często pokrywają się szybko wydzieliną ropną, która zasycha, tworząc miodowożółty strup. Zmiany te są bardzo nieprzyjemne dla dziecka, zwłaszcza jeśli towarzyszy im świąd skóry. Nierzadko oprócz nadkażenia bakteryjnego pojawia się nadkażenie drożdżakami. Świadczy o tym pojawienie się drobnych białych krostek lub nadżerek na podłożu zmian zmienionych zapalnie. Najcięższą i jednocześnie najrzadszą odmianą jest ziarniniak pośladków. Na skórze obok zmian rumieniowych powstają grudki i guzki barwy czerwonej, które mogą ulegać owrzodzeniu. Zobacz film: "Przekarmianie dzieci" Najprawdopodobniej przyczyną takiego stanu skóry może być nadużywanie niektórych preparatów sterydowych oraz współistniejące zakażenie drożdżakami. Dziecko jest wtedy płaczliwe, ma problemy ze snem, odmawia jedzenia, może mieć podwyższoną temperaturę ciała. 2. Pieluszkowe zapalenie skóry - postępowanie W poprzednim artykule dokładnie opisano, jak zapobiegać pieluszkowemu zapaleniu skóry. Jak natomiast postępować, jeśli pojawią się jego pierwsze symptomy? Gdy tylko pojawi się zaczerwienienie pupy, należy od razu zacząć działać, ponieważ odparzenie może bardzo szybko przejść na pachwiny, podbrzusze oraz narządy płciowe. W pierwszej kolejności powinno się zmienić rodzaj używanych pieluszek oraz zmieniać je co 3, a najrzadziej co 4 godziny. Właściwa pielęgnacja i częste wietrzenie pupy powodują, że zazwyczaj zmiany skórne mijają już po kilku dniach. Ważne jest, by przy każdym przewijaniu smarować pupę dziecka odpowiednimi kremami, które zabezpieczą skórę przed wilgocią i tarciem. Bardzo dobrym kremem na zaczerwienioną i odparzoną skórę jest preparat, który zawiera cynk (ma działanie wysuszające oraz bakteriobójcze). Jeśli występują objawy pieluszkowego zapalenia skóry, nie należy stosować żadnych balsamów ani oliwek, gdyż mogą one jeszcze bardziej odparzać skórę. 3. Pieluszkowe zapalenie skóry - leczenie Gdy pieluszkowe zapalenie skóry nie ustępuje, a wręcz przeciwnie, na skórze pojawią się kolejne zmiany lub ich stan się pogarsza, konieczna jest wizyta u pediatry lub/i dermatologa. Lekarz w zależności od nasilenia zmian chorobowych przepisze maści zawierające sterydy działające przeciwzapalnie, a także preparaty przeciwbakteryjne lub przeciwgrzybiczne. Przy długo utrzymujących się nadżerkach można dodatkowo stosować kąpiele ściągające w roztworze taniny, w korze dębu, nadmanganianie potasu i oczywiście często wietrzyć pupę niemowlaka. Jeśli zapalenie skóry ma bardzo ciężki przebieg, lekarz może zadecydować o włączeniu leczenia doustnego w celu opanowania stanu zapalnego, ograniczenia ewentualnego zakażenia bakteryjnego i/lub drożdżakowego oraz zmniejszenia u dziecka takich dolegliwości jak ból, świąd i pieczenie skóry. Całkowite wyleczenie jest możliwe, jeśli odpowiednio szybko zastosuje się właściwe leczenie miejscowe, a czasem również ogólne, zależnie od przyczyny występowania zmian skórnych. Jednak oprócz leczenia nie należy zapominać o zasadach dotyczących profilaktyki pieluszkowego zapalenia skóry, ponieważ łatwiej jest zapobiegać, niż leczyć. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy Pieluszkowe zapalenie skóry, PZS – stan zapalny skóry zlokalizowany w miejscu przylegania pieluszki. PZS należy do najczęstszych schorzeń skóry wieku niemowlęcego i wczesnodziecięcego, jest częstą infekcją u osób z niedoborem odporności. Przyczyny występowania PZS mają charakter złożony i wieloczynnikowy. Przeczytałam gdzieś, że pieluszkowe zapalenie skóry statystycznie zdarza się częściej niż katar. To sprawka ochronnej warstwy lipidowej, która u niemowląt jest jeszcze bardzo cienka, nawet dwa razy cieńsza niż u dorosłego człowieka. O problem więc nie trudno. Jak sobie z nim radzić? Wśród przyczyn pieluszkowego zapalenia skóry wymienia się zwykle kilka czynników: zbyt rzadkie zmienianie pieluch (dotyczy to zwłaszcza nocy, gdy maluch prześpi kilka godzin w zabrudzonej pieluszce), pocieranie skóry o pieluszkę, biegunka, niewłaściwy materiał pieluszki (który utrudnia cyrkulację powietrza lub powoduje alergie), upały, infekcje układu moczowego, grzybiczne lub bakteryjne skóry, nowy pokarm lub przyjmowane antybiotyki. Jest zapalenie? Co teraz? Warto pamiętać, że zaczerwieniona skóra w okolicy odbytu czy cewki moczowej to jeszcze nie pieluszkowe zapalenie, a jedynie odparzenie. Wówczas należy reagować szybko – umyć pupę, odparzone okolice wysmarować kremem i oczywiście dbać o higienę niemowlęcia z większą niż dotychczas troską. Tempo naszej reakcji jest decydujące – jeśli nie zadbamy o pupę malucha wystarczająco szybko, wtedy wda się zapalenie. Odparzenie przeistoczy się w rumień, skóra zrobi się bardzo czerwona, pojawią się też wypryski. Z czasem infekcja może rozszerzyć się na całe pośladki, bywa, że atakuje również pachwiny, podbrzusze, górną część ud. Plama staje się bolesna, łuszczącą się i gorącą w dotyku. Wtedy lepiej udać się do lekarza – niezbędne okażą się maści i kremy na odparzenia o działaniu wysuszającym i bakteriobójczym oraz pantenol lub alantoina, które łagodzą podrażnienia. Kurację uzupełniać należy preparatami nawilżającymi i natłuszczającymi, które chronią przed obtarciem. Nie należy za to stosować balsamów i oliwek (nasilają odparzenia) oraz talków. Jak zapobiegać pieluszkowemu zapaleniu skóry? Oczywiście zamiast radzić sobie z problemem, lepiej jest mu zapobiec. Tak jak chyba ze wszystkim! Kluczowa jest tu odpowiednia higiena. Regularne zmienianie pieluchy, pielęgnacja skóry przed ich zakładaniem, codzienna kąpiel oraz oliwka lub balsam po kąpieli – skóra nie powinna się przesuszać, wtedy jest bardziej odporna. Waży jest też dobór pieluszki! Pieluszki przyjazne dla skóry Najbezpieczniej jest wtedy, gdy pieluszki są hipoalergiczne i nie zawierają żadnych substancji zapachowych i nawilżających. Dzięki temu nie powodują podrażnień, są więc przyjazne dla wrażliwej skóry niemowlęcia. W sektorze takich pieluszek moją uwagę zwróciły pochodzące z Finlandii produkty marki Muumi Baby ( Muumi Baby powstają w Finlandii, w rodzinnej firmie Delipap Oy i zostały opracowane dzięki osobistym doświadczeniom właściciela firmy i zarazem troskliwego ojca. Napotkał on bowiem poważny problem w pielęgnacji własnego synka, który miał niezwykle wrażliwą skórę. Technologia produkcji pieluszek Muumi Baby została opracowana w 1978 roku. Polega ona na unikalnym wykorzystaniu naturalnej celulozy (pochodzącej wyłącznie z certyfikowanych lasów) i bieleniu jej tlenem, zamiast użycia chloru, jak jest w wypadku innych pieluszek. Muumi Baby nie tylko są hipoalergiczne, ale również przyjazne środowisku. Dodatkowo ich opakowanie jest w 100% biodegradowalne. Nic dziwnego, że rekomenduje się je nawet w takich dolegliwościach, jak atopowe zapalenie skóry (AZS). Świadectwem ich jakości są liczne certyfikaty, w tym przede wszystkim Nordic Eco Certyfikat (SWAN ecolabel), gwarantujący najwyższą jakość ekologicznych materiałów i niestosowanie surowców alergennych w produkcji Muumi Baby. Ich wysoka jakość widoczna jest na pierwszy rzut oka – pieluszki są niezwykle delikatne, dzięki czemu skóra swobodnie w nich oddycha. Posiadają naturalny, anatomiczny kształt i elastyczne gumki, które zapewniają komfort noszenia. Ozdobione przyjaznym wizerunkiem Muminków, wywołają uśmiech na twarzy każdego dziecka. Wzbudzą też z pewnością zaufanie wśród mam – nie tylko ze względu na ich wysoką jakość i bezpieczeństwo dla malucha, ale również ze względu na ich niezwykłą historię. Pieluszki stworzone przez ojca z krwi i kości? W rodzinnym duchu? Brzmi pięknie. Znacznie fajniej niż bezduszny produkt wprost z taśmy. Jestem przekonana, że wysoka jakość pieluszki to połowa drogi do sukcesu, czyli zapobieganiu kłopotliwym problemom z niemowlęcą pupą. Druga połowa to oczywiście odpowiednia troska i pielęgnacja. odparzeniaodparzenia pupy niemowlakaodparzenia u dzieciodparzenia u noworodkapieluszkowe zapalenie skóry
Łagodzi on objawy choroby, czyli swędzenie, pieczenie i napięcie skóry. Ma też jeszcze jedno działanie, którego trudno nie docenić. Mianowicie pomaga zapobiegać powstawaniu strupów, które nie tylko wyglądają nieestetycznie, ale też dostarczają kolejnych dolegliwości. Opryszczka narządów płciowych.
Pieluszkowe zapalenie skóry (PZS) jest to zmiana pojawiająca się w miejscu przylegania pieluszki, która powstaje na skutek niedojrzałości bariery skórnej u niemowlęcia i dziecka. Zmiany są wynikiem wzrostu wilgotności naskórka i zwiększonego ucieplenienia miejsc okolic podpieluszkowych, co w efekcie powoduje mniejszą odporność warstwy rogowej naskórka. PZS jest to zjawisko Opis produktu. Maść ochronna Bepanthen ® Baby została stworzona z myślą o delikatnej i wrażliwej skórze niemowląt. Chroni przed powstawaniem podrażnień i odparzeń pieluszkowych oraz wspiera procesy regeneracyjne skóry, wykazując potrójne działanie: OCHRONA: Bepanthen ® Baby tworzy na skórze oddychającą barierę ochronną
W kategorii dzieci miałam do tej pory ogromne szczęście – ani jedno, ani drugie nie ma alergii, problemów skórnych, nie wiem czym jest pieluszkowe zapalenie skóry, wysypki, krostki, sucha skóra, walka z jej swędzeniem, ba, ja nawet odparzenia jakie się nam trafiły mogę policzyć na palcach jednej ręki.
Jak szybko wyleczyć pieluszkowe zapalenie skóry? Leczenie zapalenia pieluszkowego można przyspieszyć poprzez stosowanie zasad prawidłowej higieny okolicy pieluszkowej. Regenerację podrażnionej skóry wspomoże częste pozostawianie dziecka bez pieluszki, a także zmiana dotychczas stosowanych kosmetyków na hipoalergiczne.
.
  • bhwwpu9nev.pages.dev/489
  • bhwwpu9nev.pages.dev/594
  • bhwwpu9nev.pages.dev/364
  • bhwwpu9nev.pages.dev/50
  • bhwwpu9nev.pages.dev/166
  • bhwwpu9nev.pages.dev/52
  • bhwwpu9nev.pages.dev/325
  • bhwwpu9nev.pages.dev/613
  • bhwwpu9nev.pages.dev/949
  • bhwwpu9nev.pages.dev/17
  • bhwwpu9nev.pages.dev/38
  • bhwwpu9nev.pages.dev/361
  • bhwwpu9nev.pages.dev/249
  • bhwwpu9nev.pages.dev/710
  • bhwwpu9nev.pages.dev/183
  • co na pieluszkowe zapalenie skóry forum